Nationaal recordhouder slalom Wim Decree aan het woord

Een  Belg met Amerikaanse nationaliteit. Nationaal recordhouder 2,00/58/10,25 sinds 1999 en  12-voudig  Belgisch kampioen slalom. Wim Decree (1976) ruilde zijn Belgisch bestaan in voor een leven in Florida waar hij inmiddels ruim 15 jaar woont en werkt. Een gepassioneerd waterskier en coach, die ons even laat binnenkijken in wie hij is en wat hij doet.

Hoe ben je zelf ooit met waterskiën begonnen?

Voor zover ik mij kan herinneren,  hebben mijn ouders  altijd een boot gehad als lid van VVW Brussel in Grimbergen. Ze hielden van varen en  skiën, maar namen vooral actief deel aan het clubleven daar. Toen ik 5 jaar werd, skiede ik voor de eerste keer op het kanaal. Op de leeftijd van 10 jaar, nam ik voor de eerste keer deel aan een slalomstage in Vilvoorde. “Die jongen skiet te goed om op het kanaal te skiën” was hiervan de aanleiding. En zo  maakte ik kennis met de slalompiste, en maakte ik elke dag van die stage vooruitgang.  Een winnende wedstrijd kort nadien in Schoten, maakte dat ik de smaak voor slalom te pakken had. In de jaren 1998-2000 bereikte ik mijn hoogtepunt.

 

Zijn de  schitterende waterskiprestaties de reden geweest om naar West Palm Beach in Florida te migreren?

Zeker en vast. In 1996 ben ik omwille van trainingdoelstellingen terecht gekomen in Orlando en kort daarna bij Chet Railey. Hij was toen slalom coach en ik heb enkele jaren met hem kunnen samenwerken. In 2001 ben ik dan definitief verhuisd naar West  Palm Beach, vanwaar ik regelmatig deelnam aan wedstrijden in combinatie met mijn job bij Chet. Door met hem samen te werken, heb ik veel kunnen leren als coach. Wij noemen dat het bereiken van een ‘level of mastery’, waarbij je de vaardigheid verworven hebt  om de slalommer in alle facetten van zijn sport te begeleiden: op het vlak van techniek, in materiaalkeuze en ook mentaal.  In 2010 heb ik beslist om bij Chet weg te gaan en mijn eigen zaak uit te bouwen.

 

Je professionele activiteiten zijn ook een stukje verschoven de voorbije jaren?

Het waterskiën zelf is voor mij eigenlijk helemaal weggevallen. Na zoveel jaren intense sport kreeg  ik veel kwetsuren en ik voelde ook dat het me steeds meer energie kostte. Ik ben me dan vooral gaan richten op het coachen, hetgeen ik altijd erg graag gedaan heb. Enkele jaren geleden, wanneer de huizenmarkt in Florida sterk in mekaar gezakt is, heb ik de opportuniteit gegrepen om enkele interessante real estate investeringen te doen. Ik kocht oudere huizen en knapte ze helemaal op, om ze daarna te verhuren. Vandaag is mijn tijd ongeveer voor de helft ingenomen door deze ‘huizenbusiness’ en voor de andere helft als waterskicoach. Ik werk vooral met vaste waterski-klanten en ben nooit meer dan een halve dag op het water. Een perfecte balans voor mij.

 

Waaruit haal jij als slalomcoach het meeste voldoening?

In essentie gaat het er bij mij om dat ik mensen iets kan bijleren, hen kan helpen om hun grenzen te verleggen en hen naar betere resultaten te brengen. Of het nu gaat om het verbeteren van een persoonlijk record in de piste, of om iemand die voor de eerste keer een monostart doet, het is fijn om deelgenoot te zijn van het geluk dat dat hen brengt. Ik probeer vooral kleine verbeteringen aan te brengen die als een hefboom werken en een grote impact op hun prestaties hebben.

 

Er zijn intussen wel wat jaren verstreken tussen wanneer jij aan de top stond en nu. Is er volgens jou veel veranderd en waar zie jij de grootste evoluties?

De grootste evoluties liggen op het vlak van het materiaal. Niet alleen de kwaliteit van de ski’s en de de bindingen  is er sterk op vooruit gegaan maar ook de boten, cruise control systemen zoals Zero Off en zelfs de koorden en hendels zijn fel verbeterd. In mijn succesvolle jaren hadden we goed materiaal maar dat is echter niet te vergelijken met wat nu op de markt is, hetgeen het niveau van de sport naar boven gebracht heeft. Toen was het een topprestatie om een piste uit te doen aan 10,75 m. Nu, 15 jaar later, is dat nog steeds een mooie prestatie, maar behoor je met dat resultaat niet meer tot de echte wereldtop.

Waterski is jammer genoeg ook een erg dure sport geworden. Het is vrij exclusief en niet meer toegankelijk voor iedereen. Materialen en lessen, beiden nodig om te kunnen groeien in de sport, kosten veel en maken dat de drempel hoog ligt. Vroeger was waterski veel toegankelijker en bij uitbreiding ook populairder.

 

Welke tip zou jij meegeven aan alle jeugdige slalommers die iets willen bereiken in deze sport?

Ik denk dat dit universeel  is voor alle jeudige sporters in om het even welke sport. Als je passie voelt, moet je ervoor durven gaan. Als je ervan droomt om goed te worden, moet je er keihard op inzetten. Veel en verstandig trainen, de juiste mentor zoeken die je zowel mentaal als op het water kan helpen en doelstellingen zetten die hoog maar bereikbaar zijn.

 

Is er een link tussen jou en de Mechelse Waterski Klub?

Absoluut! Nadat ik eerst sinds mijn 13^de getraind heb bij Ferdi Tyteca, ben ik in Mechelen beginnen trainen. Ik heb daar veel goede jaren gehad en veel verschillende keren in naam voor de MWK op wedstrijden uitgekomen met mooie resultaten.

 

Overweeg je om ooit terug naar België te komen?

Ja hoor … om goeiedag te komen zeggen. Ik heb hier in Florida een leuk leven opgebouwd, ik voel me hier goed en dit is mijn thuishaven geworden. En natuurlijk is er ook de liefde die me hier houdt …