Het einde van het waterskiseizoen nadert, er is iets minder volk op het water en aan wal, en het enthousiasme van het seizoensbegin moet soms plaats ruimen voor vermoeidheid, zowel fysiek als mentaal.

Toch verwachten we nog enkele mooie waterskidagen, dus misschien is het nog even scherp zetten van enkele afspraken niet overbodig. We vatten de belangrijkste huisregels kort even samen:

• Honden zijn welkom op de ligweide, maar we gaan er wel van uit dat ze aan de leiband blijven. Net zoals op de openbare weg, vragen we aan de baasjes om hetgeen de honden achterlaten, netjes op te ruimen.
• Niets zo eenvoudig als de poort naar de steigers te openen met de toegangscode die voor alle MWK-leden gekend is. Het openstampen van de poort maakt de zaak enkel complexer en helpt niemand vooruit.
• Vandaag zijn de kastjes op de steigers goed gevuld met materialen. Naarmate het seizoen ten einde loopt, neemt u al uw spullen waarschijnlijk mee naar huis en komen de kastjes als het ware leeg te staan. Voor het evenwicht van onze steigers is het belangrijk dat deze kastjes voldoende gewicht dragen. We vragen dan ook aan alle kast-eigenaars om het meegenomen gewicht te compenseren met waterbidons.
• De vuilniscontainers staan bij de slipway. Sommige leden moeten inderdaad een afstandje afleggen om deze te bereiken. Dat is soms vervelend, maar een weide waar afval blijft liggen, is bijzonder slordig, onaantrekkelijk en nog vervelender. We rekenen erop dat iedereen zijn afval bij zijn vertrek verwijdert.
• Heerlijk om na het skiën even op een bank te gaan zitten. Elke boottitularis mag zelf een bank op de weide voorzien, bij voorkeur uit hout. Om de uniformiteit te kunnen behouden vragen wij om enkel rechthoekige houten tuintafels te zetten. Monteer er tevens uw bootnummer en/of naam op. Voor de tuinman die het gras maait, is het handig als de bank wielen heeft, zodat hij deze makkelijk kan verplaatsen.
• Op drukke skidagen, is het voor de veiligheid fundamenteel om voldoende afstand te bewaren tussen de boten. De vaarrichting is nog steeds tegen de wijzers van de klok in. Om de golfslag te verminderen aan de drijvende steigers, gaan de witte boeien verwijderd worden. Binnen de oranje boeien mag er dan nog enkel stapsvoets gevaren worden. Zwemmen en vissen in het meer is helaas niet toegestaan.

Op 10 september werd op onze waterskivijver het Project Mahi! getest, ontstaan uit het idee van 4 vrienden met een passie voor boten, technologie en de zoektocht naar duurzame oplossingen. Hun doel is om een autonome onbemande boot (AUSV) te bouwen en de Atlantische Oceaan over te steken.

De testen op onze vijver zijn vlot en nauwgezet kunnen uitvoerd worden. De ontwerpers hebben onder andere een aantal snelheids proeven kunnen doen, de nodige data verzameld om het regel-algoritme op punt te stellen en mooie foto’s en filmpjes gemaakt.

Mahi zal een 4 meter lange boot worden, gebouwd uit composiet materialen. Hierbij probeert men zoveel mogelijk gebruik te maken van natuurlijke materialen zoals basalt, kurk en vlasvezel. De toepassing van natuurlijke vezels in de maritieme context is nog relatief nieuw en zorgt voor een excellent test case.

Het bootje zal voorzien zijn van zonnepanelen om de nodige energie op te wekken voor de voortstuwing en elektronica aan boord. Gedurende de reis zal het bootje zijn positie, richting, snelheid en andere sensor data via een satelliet verbinding doorsturen naar de website. Zo kan iedereen zijn avontuurlijke reis over de oceaan volgen.

De bouw van het prototype is gestart in december 2015 en heeft 8 maanden in beslag genomen. De komende 8 maanden zal de bouw van de finale boot plaatsvinden. De lancering van de finale boot is gepland in mei 2017.

 

De meeste meisjes van 13 kiezen voor een sport als dansen of paardrijden. Ibe Beckers verkoos het pad van waterskiën. Lange blonde haren en een stralende glimlach, waar heel wat waterski-talent achter schuilt. Wij hadden een leuk gesprek met de 13-jarige Ibe, een jonge belofte in onze club en voor de waterskiwereld. Het Belgisch record U14 Tricks en Slalom staat op haar naam en ze zette een topprestatie neer van 5190 punten bij figuurski en 3 boeien aan 13 m bij slalom.

Op welke leeftijd ben je begonnen met waterskiën en hoe is waterskiën in je leven gekomen?

Mijn papa was een blootvoet-skiër en ik heb als het ware leren stappen in de boot. Als 3-jarig meisje waren we op vakantie in de waterskischool van Thomas Gustafson in Italië. Ik kan niet zeggen dat ik onmiddellijk door de waterskimicrobe gebeten was, een pijnlijke val maakte dat ik de 2 daaropvolgende jaren geen zin had om op de latten te gaan staan. Pas op mijn vijfde begon ik er plezier in te krijgen. Enkele jaren later nam ik deel aan de Jobe Funtour en op mijn tiende was ik klaar voor een echte wedstrijd. Ik scoorde toen een mooi resultaat en kreeg voor de eerste keer te horen dat dit veelbelovend was. Dit was het begin van mijn ‘carrière’.

Je doet aan topsport, wat op verschillende domeinen inspanningen vergt. Welke invloed heeft dit op jouw leven ?

Mijn leven staat helemaal in het teken van mijn sport. Ik zou graag veel bereiken in het waterskiën, en ik heb er dus best wat voor over. Vriendinnen gaan naar feestjes en doen samen dingen, terwijl ik meestal ga trainen en die zaken soms moet missen. Ook mijn ouders passen hun leven aan en organiseren zich in functie van mijn trainingen. Studeren doe ik vaak in de auto, en dat lukt wel. Ik eet gezond en slaap voldoende, maar heb gelukkig niet veel slaap nodig.

Anderzijds heb ik al veel kunnen zien en beleven wat andere leeftijdsgenoten nog niet hebben meegemaakt. Ik heb al een mooi stukje van de wereld gezien en mogen trainen bij de beste coachen als Wim Decree, Thomas Gustafson, Guillaume Tetreault , Vincent Soubiron, Jaret Llewellyn, Cory Pickos en Natalia Berdnikava.

Je bent vorig jaar gedurende een jaar in Florida geweest, op welke manier heeft dat invloed op jou gehad?

Ik heb in Florida school gelopen, dus spreek intussen vlot Engels, wat zeker een troef is. Ik heb kennis gemaakt met een andere cultuur en heb nieuwe vrienden gemaakt. Gedurende een jaar kon ik volledige focus op het skiën leggen en 4 sets per dag doen. Op technisch vlak heb ik enorm veel bijgeleerd. Ik ben als het ware ondergedompeld geweest in het leven van een topsporter, en dat in ideale omstandigheden.

Je hebt al enkele mooie prestaties neergezet, kan je even schetsen wat de hoogtepunten in je waterski-carrière waren?

Ik herinner me als eerste hoogtepunt de dag van mijn eerste wedstrijd als tienjarig meisje, waarbij na mijn prestatie iedereen in de boot rechtstond, en ik me realiseerde dat ik wel iets bijzonders gedaan had.

In Palm Bay in Florida nam ik in juni 2016 3 boeien aan 13 meter, mijn topprestatie op wedstrijd. Tijdens een training nam ik met wat hulp van de piloot 1 boei aan 12 meter, maar dat heb ik nog niet in een wedstrijd kunnen herhalen.

Bij het figuurskiën behaalde ik in Schoten 5190 punten, en toen ik voor de eerste keer kon landen bij een back to back, was dit ook een hoogtepunt in mijn carrière.

In Florida vroeg Nate Smith, de absolute wereldtop en wereldrecordhouder slalom, me om eens samen met hem te skiën. Dat was ook een bijzondere ervaring.

Welke factoren, naast je talent, hebben gemaakt dat je deze prestaties hebt kunnen realiseren?

In de eerste plaats zijn het mijn ouders die mij dit toelaten en hun leven daar ook op afstemmen. De dagelijkse rit Genk-Walem en terug en alle andere praktische zaken is hen nooit teveel. Tegelijk zijn ze ook mijn steun en toeverlaat als het moeilijker gaat.

Ik heb bovendien het geluk gehad om te kunnen trainen met de ‘groten der aarde’ in het waterskiën, zowel in Florida als in Italië en Frankrijk.

Als persoonlijkheid ben ik een doorzetter. Ik krijg geregeld kritiek en feedback van mijn coaches, die niet altijd fijn is om te horen. Hiermee moet ik constructief omgaan. Als een training of wedstrijd teleurstellend is, raakt dat mij wel, maar heb ik de veerkracht om dit achter mij te laten en vooruit te kijken.

Sport op dit niveau vraagt toch ook nog andere zaken om in conditie te blijven, zowel mentaal als fysiek. Hoe pak jij dat aan?

Tijdens de zomermaanden ski ik elke dag, 2 à 3 sets. In de winter heb ik een personal trainer waarmee ik werk rond core stability en waarmee ik oefeningen doe om mijn spieren actief te houden. Verder ga ik buiten het waterskiseizoen regelmatig joggen met mijn papa en zwemmen met mama.

Tijdens de wintermaanden plan ik om tijdens elke schoolvakantie een trip naar Florida te doen, om zo de lange wintermaanden te overbruggen.

Heb je ooit moeilijke momenten in je waterski-carrière gekend?

Ja hoor, helaas wel. Tijdens het voorbije Europees Kampioenschap in Italië ben ik gevallen bij de 1^ste boei aan 14 meter en was de wedstrijd voor mij voorbij. Dit was een bijzonder grote teleurstelling, omdat ik kans maakte op een mooie plaats.

Soms heb ik slechte dagen, zowel op training als op wedstrijd. Gelukkig kan ik dan altijd terugvallen op mijn ouders en vrienden om me op te beuren.

Je bent nog heel jong, welke dromen heb je voor de toekomst?

Ik ben bijzonder aangetrokken door het leven in de Verenigde Staten en ik droom ervan om daar naar de universiteit te kunnen gaan en er te gaan wonen. Liefst dicht bij een meer, zodat ik later ook andere waterskiërs kan coachen.

En verder is het mijn grote droom om ooit een podiumplaats te bemachtigen op het wereldkampioenschap…

Wij wensen je alle succes toe, Ibe!