Interview met Celine Vrancx, Europees kampioen junior ladies overall barefoot

Enkele weken geleden mocht ze de Sporttrofee van het jaar van Stad Mechelen in ontvangst nemen. In 2018 gaf ze iedereen het nakijken met haar titel van Europees kampioen in barefoot. Haar doorzettingsvermogen en haar bescheidenheid zijn, buiten haar waterskitalent, haar grootste troeven. Deze sympathieke jongedame is een inspiratiebron voor alle waterskiërs. Het was dan ook een bijzondere ervaring om haar te interviewen voor deze MWKonnekt.

Op welke manier is waterski in jouw leven gekomen?

Waterski heb ik met de paplepel meegekregen. Mijn papa heeft altijd een passie gehad voor blootvoeten (en is nog steeds heel actief in dit wereldje) en ook mijn mama beoefende de sport. Vanaf mijn vier jaar stond ik in Gierle op een plankje achter de boot. En hoewel dat best vlot ging, heb ik toch een periode gehad als kind dat ik niet meer het water in wilde. Godzijdank was dat van voorbijgaande aard. Op de leeftijd van negen werd het wat serieuzer en deed ik alles, zowel slalom en figuurski als blootvoets. Ik nam deel aan de Jobe Funtour, de MWK Cup, het Belgisch Kampioenschap en enkele andere grote wedstrijden en kreeg de smaak van het competitieskiën echt te pakken.

Je bent gestart in klassieke waterski, wat heeft jou dan doen kiezen voor barefoot?

Bij barefoot zijn er, net zoals bij het klassieke skiën, drie disciplines: figuren (waarbij je achter de boot zoveel mogelijk figuren moet maken in twee passages van 15 seconden), slalom (waarbij je zoveel mogelijk de hekgolf moet kruisen op één of twee voeten) en springen (waarbij je drie kansen hebt om blootvoets een kleine schans te nemen en de sprong maar geldig is als je op twee voeten landt).

Op een bepaald ogenblik deed ik teveel tegelijk, wat ten koste ging van een duidelijke focus. En dus koos ik voor barefoot. Wat me vooral aanspreekt bij het blootvoeten, is de sfeer tussen de waterskiërs. We zijn eigenlijk één grote familie, er is weinig individualisme en iedereen gunt mekaar succes. Dit is zo’n toffe spirit, en daar voel ik me ongelofelijk goed bij.

We zien jou als getalenteerd en gepassioneerd skiester, wie is Celine buiten de waterskisport?

Naast de sport, zijn ook mijn studies een belangrijke focus. Ik moet best hard werken om mijn richting Wiskunde-Wetenschappen te combineren met topsport, ook al krijg ik daar wel wat faciliteiten voor. Mijn droom is om tandarts te worden, wat betekent dat ik me volgend jaar moet voorbereiden op het ingangsexamen. Wat een stevige uitdaging is.

Als ik niet op het water ben, ben ik eigenlijk een rustig en eerder verlegen meisje. In het water bloei ik helemaal open.

Hoe belangrijk is de sport zelf voor jou en hoe bepaalt dit jouw dagelijks leven als jong meisje?

De sport is mijn leven. Vanaf april train ik 2 à 3 keer per week, in de zomermaanden dagelijks. In de winter zwem ik en tijdens schoolvakanties ga ik meestal naar het World Barefoot Center in Florida voor een intensieve stage. Ik maak deze reizen alleen, wat me ook al spannende momenten en levenservaring bijgebracht heeft.

Verder probeer ik op mijn voeding te letten en bijvoorbeeld koolhydraten te vermijden. Jammer genoeg ben ik een echte snoepkont en dat kan ik moeilijk laten. Of ik veel offers moet brengen? Ik heb niet dat gevoel. Soms mis ik wel eens een feestje, maar dat neem ik er gewoon bij.

Op welke prestatie ben je het meest trots?

Mijn grootste prestatie was het behalen van de titel van Europees Kampioen in 2018. Ik kan niet beschrijven hoe hard ik daarvoor heb gewerkt. De wedstrijd vond plaats kort na mijn eindexamens in juni, en die periode moest ik examens en intensieve training combineren. Bovendien woog de druk om te presteren, als dochter van Ludo Vrancx, jurylid op wereldniveau, bijzonder sterk op mij. Ik kwam toen gevaarlijk dicht bij een mental breakdown. Dus het behalen van die titel betekende heel veel voor mij.

Welke figuren uit de waterski- of sportwereld inspireren jou en op welke manier?

Mijn grote voorbeeld is Ashleygh Stebbeings, zesvoudig wereldkampioen barefoot. Deze Australische van 26 jaar is mijn trainster in Florida, en is ook een vriendin geworden. Als vrouw staat ze haar mannetje in de mannenwereld van het barefooten. Ashleygh is heel ingetogen en heel bescheiden, ook al heeft ze duizend redenen om dat niet te zijn. Zij slaagt erin om het beste uit me te halen en drijft me voortdurend om mijn grenzen te verleggen. Dit betekent dat ze bikkelhard met me is, waardoor ik haar soms echt vervloek als ik in het water lig.

Welke dromen zou je nog graag waarmaken?

In de sport stel ik me doelen, en heb ik niet echt dromen. Of ik de wereldtop wil bereiken? Ik denk dat die onbereikbaar is als Europese skiër. Wel mik ik op de finale in het wereldkampioenschap en op de Europese titel in de open categorie in 2020 of 2021.

Professioneel heb ik wel een droom, en hoop ik tandarts te worden. 

Welke boodschap wil je graag aan alle MWK-jeugd meegeven?

Als je iets wil bereiken, zet dan door en blijf ervoor gaan. Je lichaam kan meer dan je zelf denkt. En verder wil ik de MWK jeugd uitnodigen om eens te blootvoeten. Wie een les bij mij wil volgen, kan me gewoon contacteren. Ik kijk er al naar uit!